กฏหมายเกี่ยวกับระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต

        

กฎหมายอินเตอร์เน็ต
            กฎหมายเกี่ยวกับระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต มี National Information Technology Committee : NITC  เป็นผู้ควบคุมดูแล
            ระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตมีความสำคัญต่อการติดต่อสื่อสารทั้งในส่วนราชการ และรัฐวิสาหกิจหรือรวมทั้งการดำเนินธุรกิจในปัจจุบันทุกองค์การต้องมีการศึกษาค้นคว้าข้อมูลผ่านระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ดังนั้นต้องมีการควบคุมดูแลผลประโยชน์ของผู้ที่นำข้อมูลมานำเสนอผ่านระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ตและต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของข้อมูล จากการประชุมคณะรัฐมนตรี ทางคณะรัฐมนตรีได้มีนโยบายทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ เพื่อให้เกิดการปฏิรูปกฎหายเมทคโนโลยีสารสนเทศ ( National Information Technology Committee : NITC ) เป็นผู้รับผิดชอบกฎหมายเทคโนโลยีสารสนเทศ ( Information Technology Law ) จำเป็นต้องมีการตรากฎหมายขึ้นบังคับทั้งหมด 6 ฉบับ ได้แก่ 
     1. กฎหมายเกี่ยวกับธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ 
     2. กฎหมายเกี่ยวกับลายมือทางอิเล็กทรอนิกส์ 
     3. กฎหมายเกี่ยวกับอาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์ 
     4. กฎหมายเกี่ยวกับการโอนเงินทางอิเล็กทรอนิกส์
     5. กฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล
     6. กฎหมายลำดับรองของรัฐธรรมนูญ มาตรา 78

ที่มา : http://aodooaod.blogspot.com/2012/11/blog-post_8.html

ข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์

                                                    

เรื่องของ "การละเมิดลิขสิทธิ์" เป็นเรื่องใกล้ตัวของเราทุก ๆ คน เราอาจจะกระทำผิดได้ด้วย "ความไม่รู้" แต่กฎหมายไม่สนใจความไม่รู้ของเรานะครับ

ไม่ว่าจะเป็นการเขียนหนังสือ ทำผลงานวิชาการ หรือแม้กระทั่งการเขียนบันทึกในรูปแบบ BLOG ในอินเทอร์เน็ต เรามีความเสี่ยงที่จะทำผิด "กฎหมายลิขสิทธิ์" ได้กันทุกคน ไม่ว่าจะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือ รู้อยู่แก่ใจ

บันทึกตอนนี้ ขอนำเสนอเรื่อง "ข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์" ที่ตราไว้ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 (http://www.thnic.co.th/docs/copyright-law.pdf)

พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ได้กำหนดข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์ไว้ ตั้งแต่มาตรา 32 ถึงมาตรา 43

หลักการสำคัญที่จะไม่ถึอว่ากรณีต่าง ๆ ที่เข้าข้อยกเว้นการละเมิดลิขสิทธิ์นั้น ไม่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ซึ่งมีเงื่อนไข 2 ประการ ได้แก่

ประการแรก การใช้งานลิขสิทธิ์นั้นต้องไม่ขัดต่อการแสวงหาประโยชน์จากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามปกติของเจ้าของลิขสิทธิ์

ประการที่สอง การใช้งานลิขสิทธิ์นั้นต้องไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิอันชอบด้วยกฏหมายของเจ้าของลิขสิทธิ์เกินสมควร

สำหรับข้อยกเว้นที่ไม่เป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ในแต่ละกรณีที่น่าจะเกี่ยวข้องกับการเขียนผลงานวิชาการ หรือรูปแบบอื่น ๆ ได้แก่

(1) วิจัยหรือศึกษางานนั้น อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร

(2) ใช้เพื่อประโยชน์ของตนเอง หรือเพื่อประโยชน์ของตนเองและบุคคลอื่นในครอบครัวหรือญาติสนิท

(3) ติชม วิจารณ์ หรือแนะนำผลงานโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น

(4) เสนอรายงานข่าวทางสื่อสารมวลชนโดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น

(5) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏ เพื่อประโยชน์ในการพิจารณาของศาลหรือเจ้าพนักงานซึ่งมีอำนาจตามกฎหมาย หรือในการรายงานผลการพิจารณาดังกล่าว

(6) ทำซ้ำ ดัดแปลง นำออกแสดง หรือทำให้ปรากฏโดยผู้สอน เพื่อประโยชน์ในการสอนของตน อันมิใช่การกระทำเพื่อหากำไร

(7) ทำซ้ำ ดัดแปลงบางส่วนของงาน หรือตัดทอนหรือทำบทสรุปโดยผู้สอนหรือสถาบันศึกษา เพื่อแจกจ่ายหรือจำหน่ายแก่ผู้เรียนในชั้นเรียนหรือในสถาบันศึกษา ทั้งนี้ ต้องไม่เป็นการกระทำเพื่อหากำไร

(8) นำงานนั้นมาใช้เป็นส่วนหนึ่งในการถามและตอบในการสอบ

(9) การกล่าว คัด ลอก เลียน หรืออ้างอิงงานบางตอนตามสมควรจากงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ โดยมีการรับรู้ถึงความเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ในงานนั้น

(10) การทำซ้ำโดยบรรณารักษ์ของห้องสมุด ซึ่งงานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ มิให้ถือว่าเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ หากการทำซ้ำนั้นมิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อหากำไร ดังต่อไปนี้

• การทำซ้ำเพื่อใช้ในห้องสมุดหรือให้แก่ห้องสมุดอื่น
• การทำซ้ำงานบางตอนตามสมควรให้แก่บุคคลอื่นเพื่อประโยชน์ในการวิจัยหรือการศึกษา

ที่มา : http://www.gotoknow.org/posts/230733

ความปลอดภัยของข้อมูลบนระบบเครือข่ายอินเทอร์เน็ต

                                           

ความปลอดภัยของระบบเครือข่ายคืออะไร

โดยทั่วไปเมื่อคุณออกจากสำนักงานหลังเลิกงาน คุณจะเปิดระบบเตือนภัยและล็อคประตูเพื่อป้องกันสำนักงานและอุปกรณ์ในสำนักงานของคุณ คุณอาจมีตู้เก็บแฟ้มเอกสารนิรภัยหรือตู้ที่ล็อคได้เพื่อจัดเก็บเอกสารทางธุรกิจที่เป็นความลับด้วยเช่นกัน

ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ของคุณก็ต้องการการป้องกันในลักษณะเดียวกัน

เทคโนโลยีด้านความปลอดภัยของเครือข่ายช่วยป้องกันเครือข่ายของคุณจากการโจรกรรมและการใช้ข้อมูลลับทางธุรกิจไปในทางที่ผิด และยังช่วยป้องกันการโจมตีที่เป็นอันตรายจากไวรัสและเวิร์มจากอินเทอร์เน็ตด้วย หากบริษัทของคุณไม่มีีระบบความปลอดภัยของระบบเครือข่าย บริษัทของคุณจะเสี่ยงต่อการบุกรุกที่ไม่ได้รับอนุญาต เวลาสูญเปล่าของเครือข่าย การชะงักงันของบริการ การไม่ปฏิบัติตามระเบียบข้อบังคับ และแม้แต่การดำเนินคดีทางกฎหมาย

ระบบความปลอดภัยทำงานอย่างไร

ความปลอดภัยของระบบเครือข่ายไม่ได้ขึ้นอยู่กับวิธีใดวิธีหนึ่ง แต่เป็นการใช้ชุดของตัวป้องกันที่ทำหน้าที่ป้องกันธุรกิจของคุณด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน แม้เมื่อโซลูชันหนึ่งทำงานล้มเหลว โซลูชันอื่นๆ ยังคงทำงานอยู่ ซึ่งจะช่วยปกป้องบริษัทของคุณและข้อมูลของบริษัทจากการโจมตีเครือข่ายที่มีหลากหลายรูปแบบ

ชั้นของความปลอดภัยบนระบบเครือข่ายของคุณ หมายถึง ข้อมูลที่มีค่าที่คุณจำเป็นต้องใช้ในการดำเนินธุรกิจ พร้อมสำหรับการใช้งานและได้รับการปกป้องจากภัยคุกคามต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความปลอดภัยของระบบเครือข่าย:

• ช่วยป้องกันการโจมตีระบบเครือข่ายจากภายในและภายนอก ภัยคุกคามสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งภายในและ
  ภายนอกกำแพงสี่ด้านของธุรกิจของคุณ ระบบความปลอดภัยที่มีประสิทธิภาพจะตรวจสอบกิจกรรมของระบบ เครือข่ายทั้งหมด ทำเครื่องหมายพฤติกรรมที่ผิดปกติ และทำการตอบสนองที่เหมาะสม
• ทำให้มั่นใจว่าการสื่อสารทั้งหมดมีความเป็นส่วนตัว ในทุกที่และทุกเวลา พนักงานสามารถเข้าถึงระบบ
  เครือข่ายจากบ้านหรือบนท้องถนนได้โดยมั่นใจว่าการสื่อสารของตนยังคงมีความเป็นส่วนตัวและได้รับการ
  ปกป้อง
• ควบคุมการเข้าถึงข้อมูลโดยการระบุผู้ใช้และระบบของผู้ใช้อย่างแม่นยำ ธุรกิจต่างๆ สามารถตั้งกฏของตนเองเพื่อปกป้องการเข้าถึงข้อมูลได้ สามารถทำการปฏิเสธหรืออนุมัติตามข้อมูลการยืนยันตัวตนของผู้ใช้ ฟังก์ชันของงาน หรือเกณฑ์เฉพาะธุรกิจอื่นๆ
• ช่วยให้คุณมีภาพลักษณ์ที่ไว้วางใจได้มากขึ้น เนื่องจากเทคโนโลยีด้านความปลอดภัยช่วยป้องกันระบบของคุณจากการโจมตี และช่วยปรับให้เข้ากับภัยคุกคามใหม่ๆ ดังนั้นพนักงาน ลูกค้า และคู่ค้าทางธุรกิจจึงมั่นใจได้ว่าข้อมูลของตนยังคงมีความปลอดภัย

ที่มา : http://www.cisco.com/web/TH/solutions/smb/products/security/security_primer.html

รูปแบบของอาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์

อาชญากรรม 6 ประเภทดังกล่าวได้แก่ การเงิน – อาชญากรรมที่ขัดขวางความสามารถขององค์กรธุรกิจในการทำธุรกรรม อี-คอมเมิร์ซ(หรือพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์)   การละเมิดลิขสิทธิ์ – การคัดลอกผลงานที่มีลิขสิทธิ์ ในปัจจุบันคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและอินเทอร์เน็ตถูกใช้เป็นสื่อในการก่ออาชญากรรม แบบเก่า โดยการโจรกรรมทางออนไลน์หมายรวมถึง การละเมิดลิขสิทธิ์ ใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับการใช้อินเทอร์เน็ตเพื่อจำหน่ายหรือเผยแพร่ผลงานสร้างสรรค์ที่ได้รับการคุ้มครองลิขสิทธิ์   การเจาะระบบ – การให้ได้มาซึ่งสิทธิในการเข้าถึงระบบคอมพิวเตอร์หรือเครือข่ายโดยไม่ได้รับอนุญาต และในบางกรณีอาจหมายถึงการใช้สิทธิการเข้าถึงนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต นอกจากนี้การเจาะระบบยังอาจรองรับอาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์ในรูปแบบอื่นๆ (เช่น การปลอมแปลง การก่อการร้าย ฯลฯ)   การก่อการร้ายทางคอมพิวเตอร์ – ผลสืบเนื่องจากการเจาะระบบ โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างความหวาดกลัว เช่นเดียวกับการก่อการร้ายทั่วไป โดยการกระทำที่เข้าข่าย การก่อการร้ายทางอิเล็กทรอนิกส์ (e-terrorism) จะเกี่ยวข้องกับการเจาระบบคอมพิวเตอร์เพื่อก่อเหตุรุนแรงต่อบุคคลหรือทรัพย์สิน หรืออย่างน้อยก็มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างความหวาดกลัว   ภาพอนาจารทางออนไลน์ – ตามข้อกำหนด 18 USC 2252 และ 18 USC 2252A การประมวลผลหรือการเผยแพร่ภาพอนาจารเด็กถือเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย และตามข้อกำหนด 47 USC 223 การเผยแพร่ภาพลามกอนาจารในรูปแบบใดๆ แก่เยาวชนถือเป็นการกระทำที่ขัดต่อกฎหมาย อินเทอร์เน็ตเป็นเพียงช่องทางใหม่สำหรับอาชญากรรม แบบเก่า อย่างไรก็ดี ประเด็นเรื่องวิธีที่เหมาะสมที่สุดในการควบคุมช่องทางการสื่อสารที่ครอบคลุมทั่วโลกและเข้าถึงทุกกลุ่มอายุนี้ได้ก่อให้เกิดการถกเถียงและการโต้แย้งอย่างกว้างขวาง   ภายในโรงเรียน – ถึงแม้ว่าอินเทอร์เน็ตจะเป็นแหล่งทรัพยากรสำหรับการศึกษาและสันทนาการ แต่เยาวชนจำเป็นต้องได้รับทราบเกี่ยวกับวิธีการใช้งานเครื่องมืออันทรงพลังนี้อย่างปลอดภัยและมีความรับผิดชอบ โดยเป้าหมายหลักของโครงการนี้คือ เพื่อกระตุ้นให้เด็กได้เรียนรู้เกี่ยวกับข้อกำหนดทางกฎหมาย สิทธิของตนเอง และวิธีที่เหมาะสมในการป้องกันการใช้อินเทอร์เน็ตในทางที่ผิด ที่มา : http://www.microsoft.com/thailand/piracy/cybercrime.aspx

กลุ่มอาชญากรรมคอมพิวเตอร์

                                       

ได้มีการกล่าวถึงอาชญากรคอมพิวเตอร์ ซึ่งก็คือ ผู้กระทำผิดกฎหมายโดยใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เป็นส่วนสำคัญ มีการจำแนกไว้ดังนี้ 

อาชญากรคอมพิวเตอร์ คือ ผู้กระทำผิดกฎหมายโดยใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เป็นส่วนสำคัญ มีการจำแนกไว้ดังนี้

1. พวกมือใหม่ (Novices) หรือมือสมัครเล่น อยากทดลองความรู้และส่วนใหญ่จะมิใช่ผู้ ที่เป็นอาชญากรโดยนิสัย มิได้ดำรงชีพโดยการกระทำผิด อาจหมายถึงพวกที่เพิ่งได้รับความไว้วางใจให้เข้าสู่ระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์
2. Darnged person คือ พวกจิตวิปริต ผิดปกติ มีลักษณะเป็นพวกชอบความรุนแรง และอันตราย มักเป็นพวกที่ชอบทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้าไม่ว่าจะเป็นบุคคล สิ่งของ หรือสภาพแวดล้อม
3. Organized Crime พวกนี้เป็นกลุ่มอาชญากรที่ร่วมมือกันทำผิดในลักษณะขององค์กรใหญ่ๆ ที่มีระบบ พวกเขาจะใช้คอมพิวเตอร์ที่ต่างกัน โดยส่วนหนึ่งอาจใช้เป็นเครื่องหาข่าวสาร เหมือนองค์กรธุรกิจทั่วไป อีกส่วนหนึ่งก็จะใช้เทคโนโลยีเพื่อเป็นตัวประกอบสำคัญในการก่ออาชญากรรม หรือใช้เทคโนโลยีกลบเกลื่อนร่องร่อย ให้รอดพ้นจากเจ้าหน้าที่
4. Career Criminal พวกอาชญากรมืออาชีพ เป็นกลุ่มอาชญากรคอมพิวเตอร์ที่มีอยู่มาก กลุ่มนี้น่าเป็นห่วงมากที่สุด เนื่องจากนับวันจะทวีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ โดยจับผิดแล้วจับผิดเล่า บ่อยครั้ง
5. Com Artist คือพวกหัวพัฒนา เป็นพวกที่ชอบความก้าวหน้าทางคอมพิวเตอร์ เพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ส่วนตน อาชญากรประเภทนี้จะใช้ความก้าวหน้า เกี่ยวกับระบบคอมพิวเตอร์ และความรู้ของตนเพื่อหาเงินมิชอบทางกฎหมาย
6. Dreamer พวกบ้าลัทธิ เป็นพวกที่คอยทำผิดเนื่องจากมีความเชื่อถือสิ่งหนึ่งสิ่งใดอย่างรุ่นแรง
7. Cracker หมายถึง ผู้ที่มีความรู้และทักษะทางคอมพิวเตอร์เป็นอย่างดี จนสามารถลักลอบเข้าสู่ระบบได้ โดยมีวัตถุประสงค์เข้าไปหาผลประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง มักเข้าไปทำลายหรือลบไฟล์ หรือทำให้คอมพิวเตอร์ใช้การไม่ได้ รวมถึงทำลายระบบปฏิบัติการ
8. นักเจาะข้อมูล (Hacker) ผู้ที่ชอบเจาะเข้าระบบคอมพิวเตอร์ของผู้อื่น พยายามหาความท้าทายทางเทคโนโลยีเข้าไปในเครือข่ายของผู้อื่นโดยที่ตนเองไม่มีอำนาจ
9. อาชญากรในรูปแบบเดิมที่ใช้เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือ เช่นพวกลักเล็กขโมยน้อยที่ พยายามขโมยบัตร ATM ของผู้อื่น
10. อาชญากรมืออาชีพ คนพวกนี้จะดำรงชีพจากการกระทำความผิด เช่นพวกที่มักจะใช้ ความรู้ทางเทคโนโลยีฉ้อโกงสถาบันการเงิน หรือการจารกรรมข้อมูลไปขาย เป็นต้น
11. พวกหัวรุนแรงคลั่งอุดมการณ์หรือลัทธิ มักก่ออาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์ เพื่อ อุดมการณ์ทางการเมือง เศรษฐกิจ ศาสนา หรือสิทธิมนุษย์ชน เป็นต้น

ผู้กระทำความผิดทางคอมพิวเตอร์มีลักษณะพิเศษดังต่อไปนี้ 

1. ส่วนใหญ่มักมีอายุน้อย 

2. ส่วนใหญ่เป็นผู้ที่มีวิชาชีพ 

3. ลักษณะส่วนตัวเช่น 

- มีแรงจูงใจและความทะยานอยากสูงในการที่จะเอาชนะและฉลาด 

- ไม่ใช่อาชญากรโดยอาชีพ 

- กลัวที่จะถูกจับได้ กลัวครอบครัว เพื่อนและเพื่อนร่วมงานจะรู้ถึงการกระทำความผิดของตน

ที่มา : http://www.baanjomyut.com/library_2/extension-1/information_technology_law_in_thailand/01.html